3 - 27 Φεβρουαρίου 2011

Από την πρώτη φορά που πάτησα το πόδι μου στις όχθες του Κεράτιου Κόλπου αισθάνθηκα πολύ οικεία. Όχι μόνο γιατί ήξερα την ιστορία της, αλλά και γιατί είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσεις ποιος είναι Τούρκος και ποιος Έλληνας. Εκτός από τη γλώσσα και τη θρησκεία, η εμφάνιση, οι συνήθειες και η φιλικότητα των ανθρώπων με έκαναν να αισθανθώ σαν στο σπίτι μου.
Αυτό με τράβηξε. Αυτό ήταν που προσπάθησα να αποτυπώσω στις φωτογραφίες μου. Και γι’ αυτό χρησιμοποίησα ασπρόμαυρο φιλμ. Ήθελα να αποκλείσω τα εφήμερα για να φανεί αυτό που κάνει την Πόλη να ξεχωρίζει από τις άλλες πρωτεύουσες. Και όπως είπε, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος “Η Κωνσταντινούπολη δεν είναι πολιτιστική πρωτεύουσα μόνο για το 2010, αλλά θα παραμείνει αιωνίως πολιτιστική πρωτεύουσα”